Great Escape Rally 2011
Walterteam.pl na Grate Escape Rally 2011
Zakończyła się trzecia edycja GER, rajdu wyjątkowo ciekawego, obfitującego w bardzo szybkie partie oraz sporą ilość zakrętów. Dla ostudzenia emocji organizatorzy uraczyli nas również sporą ilością błota i przeprawą na ruskiej drodze. Wystartowało w nim ponad 150 załóg w różnych klasach. Walterteam wystawił jedną załogę, w najmocniejszej klasie OPEN, w składzie: Jacek Soboń (alias Japa) i Mariusz Borowski (alias Borówa) w samochodzie Z-JEEB EVO 3.
Rywalizację rozpoczęliśmy w piątkowe popołudnie od prologu, który przebiegał na szybkich, piaszczystych czołgówkach. Jednak w wyniki prologu wkradło się trochę błędów, nie były do końca wiarygodne i wg. tej klasyfikacji uplasowaliśmy się na 14 pozycji. Stwierdziliśmy, że nie ma to wielkiego znaczenia i mimo to, pełni optymizmu, staneliśmy do odcinka nocnego. Poczuliśmy, że jesteśmy w stanie powalczyć z liderami.
Etap ten był trudny, ale zarazem bardzo ciekawy. Musieliśmy jechać na azymut, co niestety nie poszło najlepiej i straciliśmy ok. 20 cennych minut. Reszta odcinka poszła sprawnie. Pełni animuszu na 100 m przed metą wykonaliśmy długi, wysoki skok (dla naszych wiernych kibiców), po którym wylądowaliśmy na przeciwbandzie i urwaliśmy wysprzęglik, co uniemożliwiało zmianę biegów. Na trasie jechaliśmy dosyć szybko i w rezultacie na mecie zameldowaliśmy się na 5 pozycji, tracąc do lidera ok. 25 minut, pomimo wykonanej figury obowiązkowej.
Przed kolejnym odcinkiem mechanicy pracowali w pocie czoła i do rana auto było gotowe do dalszej walki. Do pierwszego odcinka dziennego wystartowaliśmy jako piąta załoga, utrzymywaliśmy dobre tempo i już po kilku kilometrach wyprzedziliśmy trzy załogi. Z przodu pozostawał tylko Robert Kufel, do którego teraz traciliśmy 4,16 min. Meta odcinka była zlokalizowana za rzeką, w której niestety zaparkowaliśmy i silnik ?napił się? wody. To był początek nieszczęść.
Do drugiego etapu z ?podreperowanym? autem wystartowaliśmy z drugiej pozycji, ale i tym razem pech nas nie opuszczał. Po ok. 5 kilometrach okazało się, że wydobywający się olej zalewa nam sprzęgło, które ślizgając się nie pozwala na dynamiczne rozpędzanie się. Ale nic, walczymy dalej?
10 kilometrów przed metą urywamy mocowanie amortyzatora i nasze tempo znów spadło. Wyprzedzają nas kolejne załogi. Mimo to na odcinkach mniej wyboistych ciśniemy do spodu. Niestety brak amortyzatora odbija się na właściwym prowadzeniu auta i na około 500 m przed metą przy sporej prędkości uderzamy lewą stroną samochodu w drzewo, urywając wąs od drążka kierowniczego.
Myśleliśmy, że dla nas to już koniec rajdu, ale adrenalina i chęć walki mobilizowała nas do ukończenia tego odcinka. Bez możliwości skręcania z prędkością 5 km/h dowlekliśmy się do mety. Jakież było nasze zdziwienie, że po tylu przygodach straciliśmy tylko 9,42 min do lidera. Bardzo dobra praca pilota Mariusza Borowskiego pozwoliła na unikanie błędów nawigacyjnych, co zaważyło znacznie na wyniku. Nie wszystko stracone ? utrzymaliśmy drugie miejsce w generalce.
Do kolejnego etapu mieliśmy tylko pół godziny na naprawę usterek. Z pomocą przychodzi serwis Roberta Kufla (dotychczasowy lider) i wszystko udaje się zreanimować.
Start do kolejnego, a zarazem ostatniego odcinka specjalnego, napawał nas umiarkowanym optymizmem z uwagi na obawy związane z kondycją nadwyrężonego już w tym rajdzie auta. Początkowo było OK, jednak po około 20 km silnik zaczął pracować coraz głośniej (panewki) i już wiedzieliśmy, że i tym razem pech nas nie opuścił. Jechaliśmy wolniutko!!! do mety z nadzieją, że żelastwo wytrzyma. NIESTETY korba wyszła bokiem. To już chyba moja specjalność!!!! Szkoda, bo jak na debiut załogi w takiej imprezie szło nam całkiem nieźle.
Podsumowując? Bardzo ciekawy rajd, który sporo nas nauczył. Wnioski zostały wyciągnięte i w przyszłym roku mamy apetyt na więcej.
Pozdrawiam
Jacek Soboń JAPA ? walterteam.pl
